هر بار که قلم‌مو به دست می‌گرفتم با ریشخند می‌گفت: تو ترسویی.

احساسم نسبت به ترم هفت دانشگاه، پر از ابهامه. توی هر روز و هر هفته‌ش اتفاقات جدیدی برام می‌افتاد و حس‌های تازه‌ای سراغم می‌اومد. یادمه بعد از دو سه هفته از شروع ترم و تشکیل نشدن کلاس‌های طراحی به علت هماهنگ نبودن برنامه استاد مد نظر با برنامه‌ی ما، بالاخره کلاس رو با یه استاد جدید تشکیل دادن. به طور قطع می‌تونم بگم یکی از عجیب‌ترین آدم‌هاییه که تا حالا دیدم. اون ترم تصمیم گرفته‌بودم طبیعت انتزاعی کار کنم. منبع